Kreatywność

Kreatywny jest ten, kto potrafi wyjść ze schematu i wytyczyć nową drogę. Kreatywność to cecha, której nie da się nauczyć. Można ją rozwijać poprzez usunięcie tego, co ją krępuje. Przyzwyczajenia, bezkrytyczność, nieśmiałość – te i inne demony – tłamszą w człowieku kreatywność wprowadzając jego myślenie na bezpieczne i utarte tory. Innowacyjna gospodarka wymaga kreatywnego społeczeństwa. Potęp cywilizacyjny zarówno w technice, jak i życiu społecznym opiera się na kreatywnych ideach i działaniach. Kreatywność jest drogą do sukcesu także w nauce.

Już od dzieciństwa Wolfke odznaczał się niezwykłą kreatywnością. Jego „szalone” pomysły z dzieciństwa, jak (zaplanowany i przygotowany) skok z murów Jasnej Góry w celu wyznania miłości czy „pożyczenie” prądu z oświetlenia ulicznego do eksperymentów technicznych (co skończyło się ciemną nocą w całym mieście) dowodzą nieszablonowości i odwagi. W dorosłym życiu udało mu się zachować cząstkę tego dziecięcego szaleństwa, o czym świadczą choćby techniki obronne badane na poważnie w jego laboratoriach tuż przed wybuchem II wojny światowej, takie jak telefonia świetlna, noktowizja czy samosterujące pociski.

Niewątpliwie kreatywność jest kołem zamachowym innowacyjnej gospodarki. Jedynie nowe idee pozwalają wyprzedzić konkurencję, optymalizować produkty, wprowadzać nowe, skuteczne rozwiązania. Wyzwalanie naturalnej kreatywności uczniów powinno być jednym z najważniejszych punktów programów kształcenia w szkołach i na uniwersytetach. To zaowocuje w jakości kadr i w efekcie konkurencyjności przemysłu.